1.05.2007

Abi naptın sen!


Noir Desir, Fransızca da rock oluyormuş, hemde güzel oluyormuş dedirttiren bir grup(tu). Grup olmanın yanında ziyadesiyle angaje olmuş, sadece rock grubu olmakla yetinmeyen, sosyal duyarlılığı olan gruptu. Bizde çokları gibi önce 'Le Vent Nous Portera'ya tutulduk. Roll dergisine verdikleri röportajı okuyup hayran kalmamak duvar olmakla eşdeğer zaten. (Sonradan öğrendiğimize göre o parçada ki nefis gitar vuruşları Manu Chao'ya aitmiş bu arada). Hatırlıyorumda bizim Koray'la Kadıköy'den 'Des Visages Des Figures' almış, otobüsle karşıya geçene kadar çoktan bitmiştim albüme. O ne ses o ne melankoli be arkadaş. Ardından '666.667' gibi garip isimli albümlerini alıp bizim ev ahalisinin beynini fazlasıyla zkmiştim icabında. Ben 'Lazy' diyeyim onlar anlar...

Esas hikayemiz burda başlıyor. bertrand cantat grubun solisti doğal olarak grubun beyni. Sesi sonzuza dek dinlenesi, adamı en zayıf yönünden sürükleyip götürecek kadar derinden geliyor. Fena halde hümaniter, Türkiye'deki konserine Filistinli çocuklar için puşu giymişti, Fransa'da konserlerini lüks ötesi 'hall'larda vermek yerine varoşlarda vermeyi tercih ediyorlardı, Prime Time da da televizyonlara çıkmayı reddetmişlerdi. Esas karşı duruşu Fransız müzik ödülleri gecesinde, bağlı bulundukları müzik firması Universal'in başkanının azına sçtıkları mektupla yapmışlardı.

Tüm bu güzellikler bir otel odasında son buldu. Bertrand ayısı, Litvanya'da sevgilisi Marie Trintignant ı döverek öldürdü. Tahmin edileceği üzere sarhoştu. Mahkemedeki ifadesinde sevgilisini fazla histerik davranmakla suçladı. Sevgiliyi öldüresiye göre dövmek nasıl bir histeriyse artık. Bertrand 8 yıl yedi, şimdi Litvanya'da yatıyor. Grupta dağıldı. En son para ihtiyacı nedeniyle dvd çıkardıkları bilgisi gelmişti. Roll yazmazsa başkası yerden haberde gelmez zaten.

1 yorum:

burak dedi ki...

valla çıkardılar bir şeyler

http://www.didamangisa.com/2008/11/16/noir-desir/